Stary Ratusz we Wrocławiu
Stary Ratusz we Wrocławiu jest nie tylko historyczną siedzibą władz miasta, ale także skarbem architektury na skalę europejską.
Ratusz we Wrocławiu – dojazd i parking
Ratusz stoi w centrum wrocławskiego Rynku, do którego dojedziemy od strony placu Dominikańskiego, placu Jana Pawła II, ulicy Grodzkiej oraz ulicy Kazimierza Wielkiego. Jednak na sam Rynek można wjechać tylko samochodem służbowym, zaś autem prywatnym tylko w wyjątkowych sytuacjach.
W okolice Ratusza najlepiej dojechać tramwajem. Do centrum Rynku dojdziemy w kilka minut z przystanków: Rynek, Zamkowa, Świdnicka, Galeria Dominikańska lub Oławska.
Bilety na przejazd autobusem i tramwajem można kupić:
- w kioskach,
- w automatach na przystankach – płacimy kartą płatniczą lub gotówką,
- w automacie w tramwaju i autobusie.
Należy wybrać na panelu konkretny bilet i zbliżyć kartę płatniczą do ekranu. Bilet zostanie zakodowany na karcie. Nie dostaniemy drukowanej wersji.
Gdzie zaparkować w pobliżu wrocławskiego Ratusza
W ścisłym centrum Wrocławia nie ma ogólnie dostępnych bezpłatnych miejsc postojowych i parkingów. Opłaty obowiązują od poniedziałku do niedzieli w godz. 9.00-20.00.
Opłaty wynoszą:
- 7 zł za pierwszą godzinę postoju,
- 7,30 zł za drugą godzinę postoju,
- 7,70 zł za trzecią godzinę postoju,
- 7 zł za czwartą i każdą kolejną godzinę postoju.
W pobliżu Rynku i Ratusza jest wiele parkingów płatnych, czyli m.in. :
- parking podziemny pod placem Wolności (pod Narodowym Forum Muzyki),
- parking podziemny pod placem Nowy Targ,
- parking podziemny pod Heliosem (ul. Antoniego),
- parking przy ul. Wita Stwosza,
- parking przy Arsenale,
- parking wielopoziomowy przy ul. Kazimierza Wielkiego,
- parking przy placu Solnym,
- parking przy ul. Ofiar Oświęcimskich,
- parking przy gmachu Akademii Sztuk Pięknych (ul. Purkyniego),
- parking przy budynku Wydziału Filologicznego (pl. Nankiera),
- parking przy Hali Targowej (ul. Piaskowa),
- parking przy gmachu głównym poczty (ul. Kasprowicza),
- parking na placu Solidarności.
Stary Ratusz Wrocław – co ciekawego można zwiedzić?
Główna sala Starego Ratusza jest obecnie miejscem najważniejszych wydarzeń z udziałem prezydenta Wrocławia, Rady Miejskiej i innych instytucji miejskich. Pozostała część zabytkowego gmachu jest siedzibą Muzeum Sztuki Mieszczańskiej, które jest oddziałem Muzeum Miejskiego Wrocławia.
Muzeum Sztuki Mieszczańskiej
W Muzeum Sztuki Mieszczańskiej prezentowane są dokonania wrocławskich artystów i rzemieślników – od czasów najdawniejszych po współczesność. To miejsce wystaw malarstwa, fotografii, a także rzeźb sygnowanych przez twórców związanych ze stolicą Dolnego Śląska. Ich dokonania na ogół można podziwiać w Sali Wielkiej.
Po wejściu do Starego Ratusza zobaczymy Galerię Znanych Wrocławian, czyli kolekcję kamiennych popiersi najsłynniejszych postaci związanych z miastem: od dawnych władców, przez naukowców, po artystów. Ostatnimi z odsłoniętych rzeźb są wizerunki Henryka Tomaszewskiego, twórcy Teatru Pantomimy, oraz Tadeusza Różewicza, poety i dramaturga.
W dawnej kaplicy, zwanej dziś Salą Książęcą, eksponowane są wyroby ze srebra z pracowni wrocławskich mistrzów z okresu od XVI do XIX wieku. Natomiast w Izbie Seniora Rady zobaczymy portret rajców i ławników Georga Scholza Młodszego z 1668 r.
Muzeum Sztuki Mieszczańskiej – godziny otwarcia, bilety
Muzeum Sztuki Mieszczańskiej można zwiedzać od środy do niedzieli.
| Godziny otwarcia Muzeum Sztuki Mieszczańskiej: | |
| Poniedziałek | nieczynne |
| Wtorek | nieczynne |
| Środa | 11.00-17.00 |
| Czwartek | 11.00-17.00 |
| Piątek | 11.00-17.00 |
| Sobota | 11.00-17.00 |
| Niedziela | 11.00-18.00 |
Z cenami biletów do Muzeum Sztuki Mieszczańskiej można zapoznać się poniżej:
| Muzeum Sztuki Mieszczańskiej – ceny biletów: | |
| Normalny | 15 zł |
| Ulgowy | 10 zł |
| Grupowy (powyżej 20 osób) | 10 zł |
| Rodzinny (2 dorosłych, mających pod opieką do 5 dzieci) | 30 zł |
| Oprowadzanie | |
| W języku polskim (rezerwacja z co najmniej 2 tygodniowym wyprzedzeniem) | 150 zł |
| W języku obcym (rezerwacja z co najmniej 2 tygodniowym wyprzedzeniem) | 250 zł |
| W czwartki na wystawy stałe wstęp wolny. | |
Piwnica Świdnicka
W podziemiach Starego Ratusza od drugiej połowy XIII wieku działała piwiarnia. Piwnica Świdnicka swoją nazwę zawdzięcza miastu Świdnica, skąd sprowadzano ten złocisty napój. W XVI wieku piwnicę połączono tunelem z leżącą naprzeciwko kamienicą „Pod Złotym Dzbanem”, w której powstał browar.
Przez wieki Piwnica Świdnicka była jednym z najpopularniejszych lokali wrocławskich, a jej sława wykraczała daleko poza Śląsk. Bywały tu koronowane głowy, np. cesarz Zygmunt Luksemburski, artyści tacy jak Johann W. Goethe, Fryderyk Chopin, Józef Ignacy Kraszewski, naukowcy i politycy. Restauracja miała swój regulamin: zakazywano gry w karty, przeklinania i palenia tytoniu, bywalcy nie mogli także muzykować.
W Piwnicy Świdnickiej jednocześnie mogło przebywać nawet 700 gości, których obsługiwała ponad setka kelnerów.
Po II wojnie restauracja w podziemiach Ratusza ruszyła w latach 60. i działała do roku 2017. Od 2022 roku Piwnica Świdnicka na nowo otwarta dla gości.
Historia Starego Ratusza we Wrocławiu
Stary Ratusz we Wrocławiu jest unikatowym w skali europejskiej zabytkiem świeckiej architektury gotyckiej. To dwukondygnacyjna, prostokąta budowla z kwadratową wieżą.
Ratusz budowano przez około 250 lat (od końca XIII w. aż po wiek XVI). Był on wtedy siedzibą władz miejskich i sądów. O ostatecznym kształcie ratusza zdecydowała przebudowa w latach 1470-1480. Wówczas powiększono gmach i nadano mu bardziej reprezentacyjny charakter. W 1510 r. elewację ratusza otynkowano i pokryto dekoracją malarską.
W 1559 r. wieże ratusza podwyższono i nakryto renesansowym hełmem. W 1580 r. uruchomiono zegar na elewacji wschodniej. Od 1808 r. wnętrza ratusza ulegały stopniowej degradacji. Przestarzały obiekt nie odpowiadał już wymogom nowoczesnej administracji, więc miejscy radni zdecydowali, że przeniosą się do wybudowanego nieopodal Nowego Ratusza.
Dopiero pod koniec XIX wieku przeprowadzono pierwsze prace konserwacyjne, we wnętrzu powstała m.in. nowa klatka schodowa.
Natomiast w latach 30. XX wieku przywrócono Sali Wielkiej formę trójnawową, położono także nowe posadzki, otynkowano elewację wschodnią, usunięto otaczające budynek stragany. Wiosną 1945 r. Stary Ratusz został poważnie uszkodzony. Po wojnie był wielokrotnie remontowany.
